Op zaterdag 17 november om 9:30 uur werd Zuidwolde opgeschrikt door een aardbeving. Een rommelend geluid klonk door het dorp. De sirene klonk.
Deze aardbeving kwam, anders dan gewone aardbevingen, verwacht en precies op tijd, want het was de start van een oefening van de veiligheidsdiensten: wat te doen wanneer een aardbeving het dorp treft, huizen in puin liggen, er vele gewonden zijn en de telecommunicatie is uitgevallen? Hoog tijd voor een aardbevingsoefening.
De Groninger Bodem Beweging en anderen hadden hier al jaren op aangedrongen.
Om de oefening zo realistisch (lees: onvoorspelbaar) mogelijk te maken, kwamen actievoerders onder de vlag van de Onveiligheidsregio Groningen de instanties een handje helpen. Per slot van rekening kunnen de autoriteiten bij een echte ramp ook niet een vooraf uitgewerkt scenario afwerken, toch?
De toegangswegen tot Zuidwolde werden door de Onveiligheidsregio Groningen afgesloten met dranghekken. Inwoners mochten het dorp in en uit, hulpverleners erin, maar iedereen werd gewaarschuwd voorzichtig te zijn, omdat de regio onveilig is. Als zwaargewonden gegrimeerde actievoerders mengden zich met de lotus-slachtoffers die door de autoriteiten waren ingezet.
Doel van de actie was de werkelijkheid van een echte ramp dichter te benaderen.
De werkelijkheid zal namelijk zijn dat in de eerste uren geen hulp te verwachten is.
De infrastructuur is kapot. De ramp bestrijkt een groot gebied, veel groter dan een enkel dorp, dus de hulpdiensten moeten van ver komen en zich wijd verspreiden. Mensen zijn in paniek en boos. Het aantal gewonden is enorm. Kortom, de inwoners zullen zichzelf moeten redden en dat gaat niet vanzelf!
De actie was succesvol, want het uitgestippelde scenario van de autoriteiten werd her en der op de werd gesteld. Het aantal lotusslachtoffers bleek twee keer zo hoog als waarmee rekening was gehouden in het draaiboek. Dat belastte de hulpdiensten. De brandweerman die in zijn rol een op een auto gevallen boom moest wegzagen, was niet zo flexibel een om hulp schreeuwend en in hoge nood verkerend slachtoffer te assisteren. Dat stond niet in zijn rolbeschrijving…
Een oefening als deze – uniek in de woorden van de directeur Veiligheidsregio Groningen, Wilma Mansveld, omdat een heel dorp meedoet – toont des te schrijnender aan dat we In Groningen in een absurde situatie leven waarin de hier nagespeelde ramp een reële dreiging vormt. Dat benadrukt te meer dat de oorzaakkant van deze situatie weggenomen moet worden:
GAS TERUG (en vlug)!