Interview met ‘Pluis’: De man achter de cartoons in de GBB-krant

“De traditie van cartoons tekenen gaat ver terug, al jong was ik geïnteresseerd in politieke prenten en begon tekeningen te sturen naar het satirisch weekblad ‘Opstoot’. Het was leuk als mijn tekening erin stond! Met mijn opleiding aan de kunstacademie, kan ik alles op teken- en schildergebied, niet alleen cartoons”, vertelt ‘Pluis’, politiek tekenaar en illustrator.

“Via politiek tekenaar voor ‘Lawine’, de linkse stadskrant van Groningen, ging ik de boer op met mijn cartoons en werd ik aangenomen als politiek tekenaar voor de Winschoter Courant. Na de Drents-Groningse pers en het Dagblad van het Noorden komen de cartoons nu in het Nederlands Dagblad
(twee per week) en de Telegraaf (vijf per week), al met al zeven cartoons per week. Daarnaast nog los/vast werkzaamheden voor Dagblad van het Noorden en als illustrator voor enkele vakbladen (o.a. Zorgvisie). Een periode in het verleden deed ik er reclamewerk naast, totdat de anonimiteit ervan me niet langer beviel. Nu ben ik geheel vrij in mijn onderwerpkeuze; het enige dwingende is de deadline.”

Humor mag best hard zijn
“Mijn cartoons zijn gebaseerd op de actualiteit, het nu. Cartoons moeten scherp zijn en een lach teweegbrengen. Een politieke voorkeur laat ik niet blijken in mijn cartoons. Voor de gasdossier cartoons haal ik vaak Wiebes onderuit en de NAM ook. De humor mag best hard zijn, maar niet verbitterd.
Dat maakt het de laatste tijd wel wat lastig om inspiratie te vinden op dit onderwerp.

Het was niet altijd makkelijk om het goede beeld te vinden; tegenwoordig weet ik dat mijn aanpak, de krant lezen voor inspiratie uit de actualiteit en dan associatief gaan zitten denken, tot het idee komt. Als het beeld er is, is het vinden van de goede tekst soms nog een hele puzzel, vooral als net na de deadline me de echt goede tekst te binnen schiet. Soms duikt de tekening al op net na het ontwaken, nog nasoezend in bed. Ik teken altijd met muziek erbij, een breed scala aan melodieuze pop, reggae en andere wereldmuziek.”

Wat is je favoriete cartoon?
“Die moet ik nog maken!” Als ik nu moest kiezen zijn er wel vijftig die in aanmerking komen. Wel heb ik een supersuccescartoon gemaakt over Erdogan die vanaf zijn apenrots de Europese persvrijheid nadrukkelijk naar zijn hand tracht te zetten. Die cartoon ging de hele wereld over en is onder andere gepubliceerd in de Washington Post; hij is op internet nog steeds te vinden.”

Wat maakte dat je cartoons ging maken voor de Groninger Bodem Beweging?
“Ik was al langer actief op de Facebookpagina ‘Houd Groningen overeind’, waar ik vaak cartoons op zette. Daarnaast maakte ik tekeningen voor de actie met Freek de Jonge voor de petitie ‘Laat Groningen niet zakken’. Voortdurend werd ik gevraagd op dit onderwerp; het sprak mensen aan. Via social media krijg ik veel reacties over de schandalige behandeling van Groningers. Dat aardbevingen in dit gebied al veel langer voorkomen ervaar ik zelf ook al zo’n twintig jaar, wanneer mijn bed weer eens trilt.


Al eerder had ik contact met de GBB en deelde de verontwaardiging over de onrechtvaardigheid van de behandeling van degenen die de dupe zijn van wat Nederland zo rijk heeft gemaakt. Mijn verontwaardiging over de voortgaande negativiteit van elke nieuwe wending, zowel vanuit Den Haag als van de NAM – eerst de botte Kamp, daarna Wiebes van wie zijn aanvankelijk mooie praatjes snel veranderden in een even starre houding, maken me kwaad. Dat doen ook de halve waarheden van Wiebes. Nooit wordt hardop gezegd dat de NAM, en dus het geld, bepaalt; niet de overheid. Het jarenlange getraineer, de herhaling van zetten en de onwil de Groningers serieus te nemen, maken het me tegenwoordig moeilijk om nog inspiratie te vinden voor nieuwe cartoons.

Nog steeds laten de bestuurders de Groningers in de steek en ze zorgen niet dat Groningers terugkrijgen wat ze ooit hadden. Ook de lokale bestuurders laten hun mensen in de steek; juist zij zouden gezamenlijk een vuist moeten maken. De meeste volksvertegenwoordigers nemen het niet echt op voor hun burgers en maken zich niet hard genoeg voor een rechtvaardige behandeling. Een type als Fré Meis wordt in de gasellende node gemist, dan was het wellicht anders gegaan!

Heb je nog wel vertrouwen in de democratie?
“Zolang er geen betere staatsvorm voorhanden is het antwoord een volmondig ‘Ja’!”

Dit artikel verscheen eerder in de 15e GBB-krant.